"Todo é un conto"

Premiados 3º trimestre

A INSOPORTABLE LEVEDADE DAS BIBLIOTECAS ESCOLARES GALEGAS

A INSOPORTABLE LEVEDADE DAS BIBLIOTECAS ESCOLARES GALEGAS

Ante a previsible retirada de formadores específicos no ámbito das bibliotecas escolares no Servizo de Formación do Profesorado, no Centro Autonómico de Formación e Innovación e nos centros de formación e recursos dependentes da Dirección Xeral de Educación, Formación Profesional e Innovación Educativa, segundo o borrador da orde que convocará concurso público de méritos para cubrir postos de persoas directoras e asesoras nestes centros queremos manifestar o seguinte:

Hai proxectos que nacen marcados pola vulnerabilidade e a razón desta circunstancia non ten nada que ver coa falta de rigor ou a pouca entrega das persoas que os poñen en marcha. Máis ben ten que ver co feito de que nacen destinados a nadar contra corrente. Con todo, esa é a principal razón da súa existencia: xorden porque responden a unha necesidade non satisfeita pero compartida por un número crecente de persoas que senten que é posible compartir e facer viable o proxecto xuntos. Así naceu o movemento que cristalizou na iniciativa que todos coñecemos como PLAMBE. De xeito que dende hai algúns anos, esa iniciativa levou o mellor da creatividade e o esforzo de moitos docentes que xenerosamente regalaron o seu tempo e a súa capacidade de formar equipos e ilusionar a outros docentes en centros e centros de toda a nosa comunidade. Xuntos aprendemos a ser rigorosos e esixentes nos nosos proxectos, a crear espazos de aprendizaxe colaborativo, de cambios de estratexia, de achegamento ás novas tecnoloxías, de racionalización na xestión da información. Que ninguén se equivoque: os responsables das bibliotecas escolares non son seres evanescentes perdidos en vanas quimeras que tentan “roubar” horas a materias “importantes” para que o alumnado esmoreza entre mundos de ficción. Nada máis lonxe da realidade. Nun centro onde hai un equipo que xestiona a biblioteca de forma eficaz nótase. Os fondos adquírense con criterio, establécense acordos para xestionar a información, créanse espazos de colaboración e docencia compartida. Non é doado porque a maquinaria educativa ten unhas inercias difíciles de combater. A pesar de todo, estes docentes fórmanse e exercen a súa dura misión en horas non retribuídas, roubadas ás súas familias, ao descanso, ao lecer. Fomos coordinados con rigor e seriedade pola Asesoría de Bibliotecas Escolares pero sempre nos faltou o marco legal axeitado. A nosa misión é dura porque queda moito por definir. Na nosa inxenuidade e boa fe esperabamos conseguir progresivamente tempos e formación para seguir mellorando na nosa función se demostrabamos que eramos rigorosos e eficaces. Os nosos méritos como colectivo son dabondo coñecidos polos nosos gobernantes e acreditados por diferentes administracións e ámbitos a nivel estatal. Os numerosos e constantes premios anuais de boas prácticas concedidos polo Ministerio de Educación y Ciencia non caeron do ceo. Durante todos estes anos a formación recibida foi fundamental para levar a cabo actuacións rigorosas e enfocadas na dirección correcta.
Sabemos das cuantiosas axudas que a Dirección Xeral de Educación, Formación Profesional e Innovación Educativa, destina a outros proxectos, dos incentivos para a elaboración de contidos dixitais por parte das empresas editoriais, entre outras iniciativas. Non sería tamén interesante fomentar a produción de materiais propios e promover desde cada centro a estandarización de procedementos que axuden a xestionar a información entre o noso alumnado sen confiar todo a eses materiais externos que proceden da industria editorial, por valiosos que poidan ser? Por que non seguir aproveitando a experiencia e valía dos equipos das bibliotecas escolares nestes cometidos?. O noso empeño sempre foi crear nos centros pequenos focos que tentan estender esas boas prácticas de innovación e excelencia. Non entendemos este novo e repentino xiro na política de formación desta Dirección Xeral. Non nos parece xusto posto que, podemos dicir honestamente que, pola nosa banda, cumprimos con fartura. Ao desmantelar as estruturas que nos sosteñen o deterioro será proporcional ao entusiasmo e o esforzo investidos: inmenso e imparable. Algúns lembramos como o noso Conselleiro lanzou un bico ao aire ao despedirse dos asistentes aos últimos encontros despois dunhas entusiastas palabras de eloxio polos éxitos logrados polas bibliotecas escolares galegas a nivel estatal. Onde quedou ese entusiamo? Que interpretación debemos facer? O noso país pode permitirse tirar pola borda todo este traballo? E nós?. En que situación quedaremos agora diante das nosas comunidades educativas se despois de tanta insistencia é a propia Consellería a que nos invisibiliza?.

Colectivo dos equipos das bibliotecas escolares integradas no PLAMBE (Plan de Mellora das Bibliotecas Escolares Galegas)

Lois Pereiro.

Manuel Janeiro visitou a biblioteca.

  

Entre Lecturas

Este vídeo promocional  da Fundación Germán Sánchez Ruipérez, no que se presenta o canal de You Tube para expresar  formas de entender a lectura: entre textos e imáxenes, entre teclados e pantallas, bafles, bambalinas, lenzos e tubos de ensaio. Nova  iniciativa para seguir texendo redes entre todos para crecer xuntos e abrir as portas a novos espazos compartidos por todos.

Libros recomendados no mes de abril

Open publication - Free publishing - More books

Premiados 2º trimestre.

O pasado venres, na biblioteca, os premiados polos concursos convocados pola biblioteca recibiron os seus agasallos. 
PARABÉNS a todos e  todas.

Textos poéticos no mes das Nosas Letras

Xosé Lois.

Letras Galegas 2011: Lois Pereiro

A cordinadora Galega dos Equipos de Normalización Lingüística elaborou esta páxina para traballar a vida e a obra de Lois Pereiro. Preme no nome do poeta.

Abril: Un mes moi especial

Como ben sabedes no mes de abril conmemoramos dúas datas moi especiais: 2 de abril (o nacemento de Andersen ) e 23 de abril: DÍA DO LIBRO  (o pasamento de Cervantes, Shakespeare e Garcilaso de la Vega).

No colexio tivemos moitas actividades:Exposición de cine, Contarte, Visita de autores, Maratón de Lectura, Madriñas e padriños lectores e recomendacións de libros.

 

23 de abril

"Los libros encarnan la capacidad humana de suscitar mundos reales e imaginarios y ponerlos en palabras. Son las mejores voces de la tolerancia y las señales más claras de esperanza. Los libros son los pilares de sociedades libres y abiertas."

Irina Bokova 

Libros relacionados (Preme aquí)


  

Abril: Encontros con escritores

Nata y chocolate: Una novela sobre el acoso escolar

Sonia es una niña callada, triste y solitaria. La razón es que sus compañeros se meten con ella por ser albina; Lola incluso le obliga a hacerle los deberes. Nadie parece darse cuenta de esta situación hasta que una nueva profesora llega al centro y decide cambiar la situación que vive Sonia.

Para saber más ......

Boletín Informativo da Biblioteca: Nº 2

Open publication - Free publishing - More escolar

Contarte

This photo slideshow generated with Smilebox

O conto existiu desde o principio dos tempos, para facerlle fronte ao frío, ao medo; naceu da palabra, do xesto, da voz...As historias viaxaron polo aire miles de quilómetros, creceron, cambiaron, mesturáronse..Contos necesarios, presentes en todas as épocas, todos os lugares e todas as sociedades..

A biblioteca presenta a... Violeta Monreal en

2 abril: Día Internacional do Libro Infantil e Xuvenil.

Todos os anos, desde 1965, o International Board on Books for Young People (IBBY), no que están integrados máis de 70 países entre eles España, promove a celebración do DÍA INTERNACIONAL DO LIBRO INFLANTIL, para conmemorar a data de nacemento do escritor danés Hans Christian Andersen e fomentar a lectura entre os nenos e nenas.

Cartel anunciador.

Cada ano un país membro de dita Organización Internacional encárgase de seleccionar a un escritor e a un ilustrador para realizar a mensaxe e o cartel que se dirixe a todos os nenos do mundo. Este ano correspóndelle á sección de Estonia, que enviou o cartel de Jüri Mildeberg e a mensaxe de Aino Pervik.
A Organización Española para el Libro Infantil y Juvenil (OEPLI), a través das súas catro seccións: Consejo General del Libro, ClijCat, Gálix e Galtzagorri, e coa colaboración e o patrocinio da Dirección Xeral do Libro, Arquivos e Bibliotecas, do Ministerio de Cultura, promove, a escala nacional, a celebración do citado Día e convida especialmente a bibliotecas e librarías a que se unan á conmemoración.

Os autores

Aino Pervik é unha das escritoras de literatura infantil e xuvenil máis influíntes da actual Estonia. Nacida no 1932, está graduada pola University of Tartu cunha especialización en linguas Finno-Ugric. Escritora profesional desde 1967, escribiu 47 libros para nenos, así como prosa e poesía para adultos. As súas obras foron traducidas ao inglés, alemán, xaponés, lituano, ruso e outras linguas, e en varias ocasións para o teatro e adaptacións para a gran pantalla.
Gañou importantes premios, entre eles; o Premio Nacional en tres ocasións; J. Oro Premio de literatura infantil; e o seu libro Paula ópib emakeelt (Paula aprende a súa lingua materna, 2002) incluíuse na la Lista de Honra IBBY 2004. No 2001, foi galardoada coa Orden da Estrela Branca 5º clase da República de Estonia.

Jüri Mildeberg (tamén coñecido polo seu Mildebergius) naceu en Tallin no 1965. Comezou a súa carreira como pintor e artista gráfico e todos os anos expón en solitario en diferentes lugares do mundo. A súa primeira experiencia no campo da ilustración foi Canterville´i lossi vaim (A pantasma de Canterville, 1991) de Oscar Wilde, pero el non comezou ilustrando libros con regularidade ata 1999.
O traballo de Mildeberg foi recoñecido con premios incluíndo dous títulos da Trienal Internacional de Tallin Ilustración "Poder das imaxes" no 2003, e Certificados de Mérito nas competicións de Estonia para os 25 mellores libros deseñados e os 5 mellores deseños de libros infantís para 1999, 2005, 2006 e 2008. Foi incluído na Lista de Honra do IBBY de 2008 polas súas ilustracións para Ruttu tuttu!.

Palabras de Fina.

A LECTURA COMO ESPAZO PRIVADO: POR FINA CASALDERREY

“Se se sementan ben, nunca as palabras de amor esquecen de todo nin nos corazóns máis bravos.” (Cabalo de ouros, Víctor Freixanes)

Para explicar a maxia que o acto de ler entraña ao meu ver, pedinlle aos trasgos que me conducisen, non ao momento no que aprendín a descifrar un código escrito, senón a cando —aínda preadolescente— houben de ler para outra persoa sen ser de todo consciente do privilexio do que gozaba.

Había en Lérez, a carón da miña casa, unha velliña que podía ler nos píos dos paxaros, nas cores das uvas, nas miradas, nos silencios, no respirar da xente, no cristal das augas, na ladaíña da brisa, nos latexos da luz, nos magnolios, nas tatuaxes do tempo, nas melancolías..., pero non sabía descodificar palabras escritas. A señora Aurora chamábame cada vez que recibía carta do seu fillo. Antes de a ler, as dúas descoñeciamos o que dicía; era coma se, xuntas, fósemos exploradoras na procura de algo que estaba a piques de ser, pero que aínda non era. Eu ignoraba que ler para outros tiña unha historia máis longa e viaxeira e que, en moitos lugares, mesmo chegara a ser unha institución. Xa Plinio o Novo mencionaba nas súas cartas o momento no que, na hora do xantar e na compaña da súa familia, pedía que lles lesen en voz alta; daquela o libro viraba nun talismán.

A señora Aurora sentaba nunha vella cadeira de madeira e eu na súa cama, sobre unha colcha, que uns días aparecía cuns faisáns da cor do ouro nun estanque morado, e outros, eran os faisáns quen se volvían morados e o estanque da cor do ouro. Cheiraba a mazás, a leña, a cirio, a estampas dos santos que recortaba dos calendarios e que poboaban as paredes. Sacaba do seo a carta, entregábama nun rito secreto e, cal navío nunha tempestade de tenrura, agardaba ancorada naquel porto a que eu comezase coa lectura. Eu era a súa inocente —e inconsciente— confidente oficial.

Vestía a miña voz con toda a solemnidade de que era capaz para transcribir aquela letra bicuda en palabras, algunhas delas continuaban a gardar algúns segredos para min. Eran cartas que principiaban falando de saúde, continuaban coma un diario de abordo que recollese todo o que ía acontecendo nun tempo de travesías e de ausencias para remataren con saúdos ata para a veciñanza. Polo rabo do ollo observaba o rostro da señora Aurora: agromaba un sorriso, unha bágoa... Nada máis rematar, pedíame que lla repetise unha vez, e outra vez, e outra máis... Logo entregáballa, marchaba e ela permanecía hipnotizada, coa mirada prendida naquel papel raiado cunha paz de seda, lendo sen saber ler; a soas con aquela canción que o seu fillo escribira para ela, sen intermediarios, nunha liberdade máis íntima.


Visto e lido en " O BLOG DE GÁLIX"

22 de marzo: Día Mundial da Auga.

Preme: Máis libros sobre a AUGA

21 de marzo: Día Mundial da Poesía.

Preme na imaxe e atoparás libros de poesía.(Selección de SOL)
Poemitas
Palabras con ritmo
Recursos poéticos para el aula
Máis libros de poesías
Selección de libros de poesía

CDU en imaxes.

Na biblioteca do IES Fontem Albei da Fonsagrada fixeron este estupendo vídeo dirixido á formación de usuarios, que dá conta das posibilidades que ofrece a biblioteca e da súa súa clasificación e catalogación por materias. Un xeito didáctico, lúdico e festivo de explicar a C.D.U. coa implicación de toda a comunidade educativa do centro.

Exposición da Semana da Prensa.